Biography / Βιογραφία
Art Gallery / Συλλογή έργων
Reviews / Δημοσιεύματα
Photo Gallery / Φωτογραφικό αρχείο
click to enlarge
Read here:
Magda Mystikou-Karagianniotou for Ntina Anastasiadou
Κριτική της κ. Μάγδας Μυστικού
"Ελλάδα-Ιαπωνία, σύμβολα ειρήνης και αρμονίας"
Αυτός είναι ο τίτλος της νέας ατομικής έκθεσης της Ντίνας Αναστασιάδου που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου στις 8.00μ.μ. στην αίθουσα τέχνης ΑΕΝΑΟΝ.
Λίγα λόγια για την Ντίνα Αναστασιάδου:
Η Ντίνα Αναστασιάδου είναι μια πολυτάλαντη καλλιτέχνης – αριστούχος της ΑΣΚΤ με πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ιαπωνία - που εκφράζεται με την ίδια άνεση είτε γλυπτικά είτε ζωγραφικά. Κινείται μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας, μια και είχε την τύχη να έχει δύο <<πατρίδες>>, ζώντας για πολλά χρόνια στην Ιαπωνία κοντά σε αξιόλογους δασκάλους οι οποίοι την μύησαν στην παραδοσιακή τέχνη του sumi. Το sumi είναι ένα είδος μελανιού που δουλεύεται γονατιστά στο δάπεδο, μια κατ΄ εξοχήν δύσκολη τεχνική που δεν επιτρέπει δεύτερη επέμβαση ή διορθώματα.
Η Μάγδα Μυστικού, εικαστικός συντάκτης γράφει:
1-10-2010
Η ανιδιοτελής έκφραση της γλυπτικής και ζωγραφικής της γλύπτριας – ζωγράφου Ντίνας Αναστασιάδου ανανεώνει το πάθος της για την Ιαπωνική κουλτούρα.
Εισπνοές ζωγραφικής sumi αποπνέουν οι γερανοί των Ιαπωνικών τοπίων, μεταφέροντας μηνύματα των σημερινών καιρών. Η γλυπτική της γεωμετρικής της τελειότητας και το αφαιρετικό πλάσιμο της φόρμας εναρμονίζονται αναδεικνύοντας την ιδεολογική της ταυτότητα ως μετουσίωση της Ιαπωνικής πραγματικότητας.
Η ζεύξη τέχνης και κουλτούρας προάγγελος της πολιτισμικής ταυτότητας μιας συνειδητοποιημένης έκφρασης
“Greece-Japan: symbols of peace and harmony”
This is the title of Ntina Anastasiadou’s new solo exhibition which is opening on Monday, 1 November, at 08:00 at AENAON gallery.
A few words about the artist Ntina Anastasiadou:
Ntina Anastasiadou is a multitalented artist (she has graduated from the Athens School of Fine Arts with excellent grades and has held many exhibitions in Greece and Japan) who expresses herself with the same ease in both painting and sculpture. She lives between Greece and Japan, being fortunate enough to have two “homelands”. Having lived in Japan for many years, she studied under remarkable teachers and was initiated in the traditional art of sumi. Sumi is a kind of ink that is applied while kneeling on the floor, a highly difficult technique that does not allow for any second touches or corrections.
Mrs. Magda Mystikou, art writer, wrote:
1-10-2010
“The selfless expression in Ntina Anastasiadou’s sculptures and paintings renews her passion for Japanese culture.
Breaths of sumi painting emanate from the cranes in the Japanese sceneries, conveying contemporary messages. Her sculptures harmoniously combine geometric perfection and the abstract creation of form, thus revealing her ideological identity as a transformation of Japanese reality.
The coupling of art and sculpture heralds the cultural identity of a conscious expression” .
Η Ομιλία της κ. Μάγδας Μυστικού:
"Ελλάδα-Ιαπωνία σύμβολα ειρήνη και αρμονίας" είναι ο τίτλος της έκθεσης που εγκαινιάζουμε σήμερα στην γκαλερί ΄΄Αέναον΄΄ η οποία απέδειξε στον χρόνο λειτουργίας της την αρτιότητα στις προδιαγραφές των εκθεσιακών επιλογών της.
Ακουμπώντας την ματιά μας στα έργα της Ντίνας Αναστασιάδου έχουμε δυο συγκινησιακά μεγέθη να εισπράξουμε.
Ένα είναι αυτό της συναισθηματικής ευαισθησίας με τον απαιτούμενο σεβασμό στον πολιτισμό της Ιαπωνίας και δεύτερο είναι οι κλασσικοί κανόνες της Αρχαίας Ελληνικής ζωγραφικής και γλυπτικής.
Μεστή δουλειά αυτή των γλυπτών ακουμπά στην σχέση της με τους Βουδιστικούς ναούς στην Νara και το Kyoto όπου και έγιναν σημεία αναφοράς για την γλυπτικής της.
Οι γερανοί, πουλιά της ευτυχίας και της χαράς παίρνουν την ζωγραφικής γκάμα των διακοσμητικών μοτίβων των κιμονό.
Η χάρη της ευελιξίας των πουλιών γίνεται ένα με το πλάσιμο στην φόρμα τους ώστε η αφαιρετική τους ταυτότητα να ακουμπά στην προσωπική της γραφή.
Τα γλυπτά ζευγάρια παραδοσιακής υπόστασης από πυλό στην συνολική τους εικόνα έλκουν το παρελθόν και προσεγγίζουν το μέλλον ως ψυχολογική αναφορά ενός πολιτισμού που κρατά την ομορφιά του για τους νεότερους .
Δυναμικές και στιβαρές οι μορφές των γλυπτών της έλκουν την ταυτότητα τους από τις σχεδιαστικές ικανότητες της δημιουργού σε επίπεδο ζωγραφικής χροιάς.
Η γυμνή αθωότητα της ομορφιάς των γυναικείων πορτρέτων με sumi διαπερνά την εικόνα και μένει καθαρή με την δύναμη της καλώς εννοούμενης αισθητικής.
Το κράτημα του βλέμματος με την δύναμη της ειλικρινείας της ομορφιάς που αποπνέεται είναι εν τέλει η καταλυτική έκφραση της αρμονίας .
Νεαρές γυναίκες της Ιαπωνίας αντιπαρατίθενται ζωγραφικά με τις ελληνίδες στο αγκάλιασμα της ψυχής μέσα από την αρμονία της Ιαπωνικής κουλτούρας και την ειρήνη που πάντα ήταν το ζητούμενο για την Ελλάδα.
Έργα υψηλών προδιαγραφών αυτά της καλλιτέχνιδος έχουν την απλότητα και την χάρη ανανεώνοντας τους δεσμούς της Αναστασιάδου με τις δυο πατρίδες που η ίδια τόσο πολύ αγάπησε.
Έκφραση γνώση και πάθος δημιουργίας ενσωματώνονται στις ιδιότυπες σχέσεις στοργής που καλλιέργησε η καλλιτέχνης εδώ και τριάντα χρόνια που πηγαινοέρχεται από τον ένα κόσμο στον άλλο.
Η Έκθεση αυτή αποτελεί άλλο ένα νοερό ταξίδι στην μεγάλη της αγάπη που είναι η Ιαπωνία και ο πολιτισμός της.
Στα έργα που θα περιηγηθείτε πρέπει να έχετε υπόψιν ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος. Πέραν των γλυπτών που είναι ούτως ή άλλως μοναδικά και χρονοβόρα στην διαδικασία της δημιουργίας τους, το sumi ανεξίτηλο στο χρόνο δεν επιδέχεται διορθώσεις και γίνεται σε στάση οκλαδόν με διαλογισμό της δημιουργού για τον έλεγχο των κινήσεων των χεριών της.
Ακουμπώντας την ματιά μας στα έργα της Ντίνας Αναστασιάδου έχουμε δυο συγκινησιακά μεγέθη να εισπράξουμε.
Ένα είναι αυτό της συναισθηματικής ευαισθησίας με τον απαιτούμενο σεβασμό στον πολιτισμό της Ιαπωνίας και δεύτερο είναι οι κλασσικοί κανόνες της Αρχαίας Ελληνικής ζωγραφικής και γλυπτικής.
Μεστή δουλειά αυτή των γλυπτών ακουμπά στην σχέση της με τους Βουδιστικούς ναούς στην Νara και το Kyoto όπου και έγιναν σημεία αναφοράς για την γλυπτικής της.
Οι γερανοί, πουλιά της ευτυχίας και της χαράς παίρνουν την ζωγραφικής γκάμα των διακοσμητικών μοτίβων των κιμονό.
Η χάρη της ευελιξίας των πουλιών γίνεται ένα με το πλάσιμο στην φόρμα τους ώστε η αφαιρετική τους ταυτότητα να ακουμπά στην προσωπική της γραφή.
Τα γλυπτά ζευγάρια παραδοσιακής υπόστασης από πυλό στην συνολική τους εικόνα έλκουν το παρελθόν και προσεγγίζουν το μέλλον ως ψυχολογική αναφορά ενός πολιτισμού που κρατά την ομορφιά του για τους νεότερους .
Δυναμικές και στιβαρές οι μορφές των γλυπτών της έλκουν την ταυτότητα τους από τις σχεδιαστικές ικανότητες της δημιουργού σε επίπεδο ζωγραφικής χροιάς.
Η γυμνή αθωότητα της ομορφιάς των γυναικείων πορτρέτων με sumi διαπερνά την εικόνα και μένει καθαρή με την δύναμη της καλώς εννοούμενης αισθητικής.
Το κράτημα του βλέμματος με την δύναμη της ειλικρινείας της ομορφιάς που αποπνέεται είναι εν τέλει η καταλυτική έκφραση της αρμονίας .
Νεαρές γυναίκες της Ιαπωνίας αντιπαρατίθενται ζωγραφικά με τις ελληνίδες στο αγκάλιασμα της ψυχής μέσα από την αρμονία της Ιαπωνικής κουλτούρας και την ειρήνη που πάντα ήταν το ζητούμενο για την Ελλάδα.
Έργα υψηλών προδιαγραφών αυτά της καλλιτέχνιδος έχουν την απλότητα και την χάρη ανανεώνοντας τους δεσμούς της Αναστασιάδου με τις δυο πατρίδες που η ίδια τόσο πολύ αγάπησε.
Έκφραση γνώση και πάθος δημιουργίας ενσωματώνονται στις ιδιότυπες σχέσεις στοργής που καλλιέργησε η καλλιτέχνης εδώ και τριάντα χρόνια που πηγαινοέρχεται από τον ένα κόσμο στον άλλο.
Η Έκθεση αυτή αποτελεί άλλο ένα νοερό ταξίδι στην μεγάλη της αγάπη που είναι η Ιαπωνία και ο πολιτισμός της.
Στα έργα που θα περιηγηθείτε πρέπει να έχετε υπόψιν ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος. Πέραν των γλυπτών που είναι ούτως ή άλλως μοναδικά και χρονοβόρα στην διαδικασία της δημιουργίας τους, το sumi ανεξίτηλο στο χρόνο δεν επιδέχεται διορθώσεις και γίνεται σε στάση οκλαδόν με διαλογισμό της δημιουργού για τον έλεγχο των κινήσεων των χεριών της.
 |
| Η κ. Ντίνα Αναστασιάδου με τον νέο Ιάπωνα Πρέσβη κ. Hiroshi Toda και την σύζυγό του, και τον Πρόξενο κ. Makoto Ito με την σύζυγό του. |
 |
| Η κ. Ντίνα Αναστασιάδου με τον νέο Πρέσβη της Ιαπωνικής Πρεσβείας στην Ελλάδα κ. Hiroshi Toda και την σύζυγό του. |
 |
Η κ. Μάγδα Μυστικού, ο μορφωτικός ακόλουθος της Ιαπωνικής Πρεσβείας
κ. Tomotaka Yoshimura και η κ. Ντίνα Αναστασιάδου. |
Ο Γιώργος Τζιλαλής, ιδιοκτήτης της αίθουσας AENAON:
Η έκθεση "Ελλάδα-Ιαπωνία, σύμβολα ειρήνης και αρμονίας" περιλαμβάνει εξήντα έργα ζωγραφικής, κεραμικά, γλυπτά και sumi. Την έκθεση θα προλογίσει η Μάγδα Μυστικού και θα αναγνωσθεί ένα κείμενο του Ιαπωνολόγου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Στυλιανού Παπαλεξανδρόπουλου.
Σας περιμένουμε σε μια πράγματι ενδιαφέρουσα έκθεση που αξίζει την προσοχή σας.
Γεώργιος Τζιλαλής
George Tzilalis, the owner of AENAON Art Gallery, writes:
The exhibition entitled “Greece-Japan: symbols of peace and harmony” presents 60 works of sumi painting, ceramics and sculpture. The opening speech will be given by Magda Mystikou and there will be a reading of a text written by Stelios Papalexandropoulos, an expert in Japanese culture and professor at the University of Athens.
We look forward to seeing you at this highly interesting exhibition that certainly deserves your attention.
George Tzilalis
Painting exhibition in Kyoto of Japan
by the sculptress – painter Ntina Anastasiadou
“Modern Greeks and Japanese in a meeting of realistic – universal approach”
I consider myself lucky to be able to approach Ntina Anastasiadou in moments that she is completing her works of painting and sculpture. This time her exhibition in a gallery that is called “Aoi Kaze” (Blue wind) in Kyoto of Japan has an emotional character with depictions of the age of innocence as a reference to her personal culture. Children’s portraits show the refine skillful ability of drawing of Anastasiadou, which is coming out of her sculptural capacity and her singular experimental way of drawing. Treading between Greek and Japanese culture she is balancing with a very personal responsibility in a dialogue through art for the communication – approach of two people. Greece through the study of sculptures of Parthenon and Athens Archaeological Museum created excellent specifications for the knowledge of what is called in sculpture language bulk and form of a shape. Her passage to the Japanese art history during her studies in Kyoto University helped her to discover the Buddhist sculpture which was adjusted to her works as a linchpin of knowledge.
The painting of the sculptress Ntina Anastasiadou has a target to express her interior power but also to compose the elongation of her sculpture. The drawing of bulk is demanding but it forms the basis for her sculpture works.
Ntina Anastasiadou has a personal presence in art by provoking her power and by “reconstructing” the Greek – Japanese culture through her works with feelings of love, peace and friendship.
The modern depiction of young Japanese and Greeks indicates, in a powerful way, the future of the new generation under the present state of matters. If you observe Anastasiadou’s pictures you feel a touch of her individual artistic tint in a realistic way. In the children’s portraits the code of communication of the artist carries its basic elements in a special way of drawing which is put across through the bulk and values of sculpture. Either in Japan or in Greece the subjects of her exhibitions have a progress and show the change of her work in connection with her personal maturity.
Every time in front of her outstanding and powerful children’s portraits she tells me that she tries to depict her works at the very moment of her inspiration. The study of Ancient Greek sculpture as well as the knowledge of Japanese Buddhist art of Anastasiadou compose a harmony of an art that as it expressed shakes the trodden paths.
I don’t forget the glance of the children in her portraits that pour as a catalyst in my aesthetics, in a merge of soul and mind for the children of the whole world. Ntina Anastasiadou is a remarkable presence in sculpture and painting. In this exhibition she provokes her abilities and tries to depict the Greek – Japanese culture with feelings of love, peace and friendship.
The painting of the sculptress Ntina Anastasiadou has a target to express her interior power but also to compose the elongation of her sculpture. The drawing of bulk is demanding but it forms the basis for her sculpture works.
Ntina Anastasiadou has a personal presence in art by provoking her power and by “reconstructing” the Greek – Japanese culture through her works with feelings of love, peace and friendship.
The modern depiction of young Japanese and Greeks indicates, in a powerful way, the future of the new generation under the present state of matters. If you observe Anastasiadou’s pictures you feel a touch of her individual artistic tint in a realistic way. In the children’s portraits the code of communication of the artist carries its basic elements in a special way of drawing which is put across through the bulk and values of sculpture. Either in Japan or in Greece the subjects of her exhibitions have a progress and show the change of her work in connection with her personal maturity.
Every time in front of her outstanding and powerful children’s portraits she tells me that she tries to depict her works at the very moment of her inspiration. The study of Ancient Greek sculpture as well as the knowledge of Japanese Buddhist art of Anastasiadou compose a harmony of an art that as it expressed shakes the trodden paths.
I don’t forget the glance of the children in her portraits that pour as a catalyst in my aesthetics, in a merge of soul and mind for the children of the whole world. Ntina Anastasiadou is a remarkable presence in sculpture and painting. In this exhibition she provokes her abilities and tries to depict the Greek – Japanese culture with feelings of love, peace and friendship.
Magda Mystikou, Art Writer
“Quality of Life” Magazine
“New Voice” Newspaper
“Quality of Life” Magazine
“New Voice” Newspaper
Έκθεση Ζωγραφικής στο Kyoto της Ιαπωνίας της
Ντίνας Αναστασιάδου, Γλύπτριας - Ζωγράφου
«Σύγχρονοι Έλληνες και Ιάπωνες
Σμίξιμο ρεαλιστικής – οικουμενικής προσέγγισης»
Είναι τύχη αγαθή για μένα η ευχέρεια να προσεγγίζω την δημιουργό Ντίνα Αναστασιάδου σε στιγμές ολοκλήρωσης έργων της ζωγραφικών και γλυπτών. Αυτή τη φορά η έκθεση της στο Kyoto της Ιαπωνίας στην γκαλερί ‘’Aoi Kaze’’(Γαλάζιος Άνεμος) έχει καθαρά συναισθηματικό χαρακτήρα με εκφάνσεις της ηλικίας της αθωότητας ως σημειολογική αναφορά της προσωπικής της κουλτούρας. Τα πορτρέτα παιδιών αναπτύσσουν εκλεπτυσμένη σχεδιαστική ικανότητα της Αναστασιάδου, απορρέουσα της γλυπτικής της ιδιότητας και του ιδιότυπου γραφικού εμπειρικού ιδιώματός της. Ακροβατώντας μεταξύ Ελληνικής και Ιαπωνικής κουλτούρας ισορροπεί με πολύ προσωπική ευθύνη σ’ έναν διάλογο μέσω της τέχνης για την επικοινωνία των δύο λαών. Η Ελλάδα μέσου της μελέτης των γλυπτών του Παρθενώνα και του Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας εδραίωσαν άριστες προδιαγραφές για την γνώση του όγκου και του πλασίματος της φόρμας. Το πέρασμα στην Ιστορία της Ιαπωνικής τέχνης με την φοίτηση της σε πανεπιστήμιο του Kyoto αντέταξαν την Βουδιστική γλυπτική η οποία και προσαρμόσθηκε στα έργα της ως μοχλός υπεραξίας.
Η ζωγραφική της Γλύπτριας Ντίνας Αναστασιάδου στοχεύει στην έκφραση της εσωτερικής της δύναμης αλλά και την προέκτασή της στην γλυπτική. Ο σχεδιασμός του όγκου απαιτητικός είναι η βάση για το αναμενόμενο αποτέλεσμα των γλυπτών της.
Μια ιδιαίτερη παρουσία στην τέχνη η Ντίνα Αναστασιάδου προκαλεί τις δυνάμεις της και αναδομεί την Ελληνο-Ιαπωνική πολιτισμική κουλτούρα με αισθήματα αγάπης ειρήνης και φιλίας μέσω των έργων της.
Η σύγχρονη απεικόνιση νεαρών Ιαπώνων και Ελλήνων αντιπαραθέτει δυναμικά το μέλλον της νέας γενιάς υπό το κράτος της σημερινής τάξης πραγμάτων. Το αντάμωμα των εικόνων της Αναστασιάδου έχει το άγγιγμα της προσωπικής της ελιτίστικης καλλιτεχνικής χροιάς με την ρεαλιστική άποψη του θέματος. Στα πορτρέτα με τα παιδιά ο κώδικας επικοινωνίας της καλλιτέχνιδας φέρει τα δομικά του στοιχεία με έναν τρόπο γραφής που αποδίδεται μέσω του όγκου αλλά και τις πλαστικές αξίες της γλυπτικής. Σαφής η εξέλιξη των θεματικών εκθέσεών της κάθε φορά είτε στην Ελλάδα είτε στην Ιαπωνία οριοθετούν τη διαφοροποίηση της δουλειάς της σε σχέση με την προσωπική της ωριμότητα για την επόμενη κίνηση.
Κάθε φορά μου εξομολογείται μπροστά στα υπέροχα και δυνατά πορτρέτα παιδιών ότι η στιγμή της έμπνευσης είναι η απόλυτη λειτουργία της πράξης της. Η επόμενη κίνηση έχει να κάνει με τη δική της καθαρά έμπνευση. Η μελέτη της Αρχαίας Ελληνικής Γλυπτικής και η γνώση της Ιαπωνικής Βουδιστικής τέχνης της Αναστασιάδου είναι ο συγκερασμός μιας τέχνης που εκφράζεται και αναταράσσει την πεπατημένη οδο.
Δεν ξεχνώ το βλέμμα των παιδικών πορτρέτων της που εισρέει καταλυτικά στην αισθητική μου , σε ένα αντάμωμα ψυχής και μυαλού για τα παιδιά του κόσμου όπου και αν βρίσκονται. Μια αξιόλογη παρουσία στην Γλυπτική - Ζωγραφική η Ντίνα Αναστασιάδου προκαλεί τις δυνάμεις της και αναδομεί την Ελληνο - Ιαπωνική πολιτισμική κουλτούρα με αισθήματα αγάπης- ειρήνης και φιλίας.
Από τη Μάγδα Μυστικού – Καραγιαννιώτου Αrt Writer
΄΄ Περιοδικό Ποιότητα Ζωής΄΄
΄΄ Εφημερίδα Νέα Φωνή΄΄
In September of 2008, the text was published in the “Messenger” newspaper
Ntina Anastasiadou was born in Athens. She studied sculpture in the Athens School of Fine Arts (1980 – 1986) under professors Giorgos Nikolaidis and Theodoros Papagiannis. She graduated also plasterwork and copper casting. In 1986 the professors’ board of her department chose her to participate with some of her works in a festival in Japan at the time that two cities between Japan and Greece were called “sister – cities”. She stayed there of a year and attended lessons in the Japanese language and calligraphy using Sumi under the historian Mitsuo Takaoki.
In 1987, she took part in a group sculpting exhibition titled “Graduates of 1986” held at the Goulandris Museum in Andros island. Between 1988 and 1991 she was granted a scholarship from the Japanese Ministry of Education (Monbusho) and attended lessons in Japanese art history (Buddhist sculpture in Japan) at the Department of Philosophy of the University of Kyoto under professor Zenzo Shimizu.
Since 1992 she has been living and working in Thessaloniki. In 1999 she received a distinction from the Greek Literature’s Association. Her works can be found at public and private collections in Greece, Japan, U.S.A. and United Arab Emirates.
From 1986 she is a member of Chamber of Plastic Arts of Greece
Main Sole Exhibitions
1997 Thessaloniki, Cultural Capital of Europe, Red Thread program, Melissa
Building, Thessaloniki
1997 Thessaloniki, Cultural Capital of Europe, Red Thread program, Melissa
Building, Thessaloniki
2001 Vaphopoulio Cultural Center. Thessaloniki
2002 Musical Intruments Museim, Piraeus Bank Group. Thessaloniki
2004 Casa Bianca, Municipal Art Gallery, Thessaloniki
2006 “Aoi Kaze” Gallery, Kyoto – Japan
2007 Folklore and Historical Museum of Aigina island
2008 “Aoi Kaze” Gallery, Kyoto – Japan
2009 Painting and sculpture exhibition at the Embassy of Japan in the framework of the events marking the 110th Anniversary of Greek-Japanese Friendship 2010 AENAON Gallery Athens "Greece-Japan, symbols of peace and harmony"
2002 Musical Intruments Museim, Piraeus Bank Group. Thessaloniki
2004 Casa Bianca, Municipal Art Gallery, Thessaloniki
2006 “Aoi Kaze” Gallery, Kyoto – Japan
2007 Folklore and Historical Museum of Aigina island
2008 “Aoi Kaze” Gallery, Kyoto – Japan
2009 Painting and sculpture exhibition at the Embassy of Japan in the framework of the events marking the 110th Anniversary of Greek-Japanese Friendship 2010 AENAON Gallery Athens "Greece-Japan, symbols of peace and harmony"
«ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ»
23/01/2012 – 22/04/2012
Η Ελλάδα πάντα φώτιζε με τον πολιτισμό της τον κόσμο. Άνθρωπος της τέχνης η Ντίνα Αναστασιάδου, ποτισμένη από την Ελληνική κουλτούρα, μεταλαμπάδευσε και έζευξε την αριστοκρατία του Ιαπωνικού πολιτισμού στα έργα της αναδύοντας την προσωπική της γραφή σε άκρως εξελικτικό και εκλεπτικιστικό αποτέλεσμα.
Η αναφορά των έργων στα μαθηματικά για το Μουσείο Ηρακλειδών έδωσε ένα παράλληλο αποτέλεσμα με εννοιολογική καθαρά άποψη την οποία θα εισπράξουν οι θεατές. Είναι η ευκαιρία με αυτήν την έκθεση να κατανοήσουμε ότι ένα έργο αποτελεί κάτι περισσότερο της εικόνας, και θα μας βάλει σε φιλοσοφικά μονοπάτια.
Μαθηματικά και Τέχνη, με την αρμονία που αποπνέουν τα έργα της Αναστασιάδου θα ισχυροποιήσουν την απόλυτη εξίσωση της ισχύος τους.
Μάγδα Μυστικού Καραγιανιώτου,
Εικαστικός Συντάκτης
Εκπρόσωπος της Ένωσης Δημοσιογράφων Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος F.I.J.E.T.
“MATHEMATICS AND THE ARTS OF JAPAN”
Greece has always brightened the world with its culture. Ntina Anastasiadou, a person of art who is steeped in Greek culture, has passed on and united the aristocracy of Japanese culture in her works, elevating her personal style so as to provide an extremely evolutionary and sophisticated result.
The reference of her works for the Herakleidon Museum to mathematics has provided a parallel result with a purely conceptual aspect, which will be grasped by viewers. This exhibition will give us the opportunity to understand that a work of art is something more than just an image, and will lead us through philosophical paths.
Through the harmony emanating from Ntina Anastasiadou’s works, Mathematics and Art will reinforce the absolute equation of their power.
Magda Mystikou Karagianniotou
Art Writer
Representative of the Association of Greek Travel Journalists and Writers
F.I.J.E.T.
Ο Κ. TAKANORI KITAMURA (Ο ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΤΙΝΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ (GR, CH)
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
For fullscreen click on the square in the lower right corner
Η ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ
Γράφει: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος, Ιαπωνολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Η Ντίνα Αναστασιάδου είναι μια ζωγράφος και γλύπτρια, της οποίας τα έργα δεν είναι απλώς εμπνευσμένα από τον Ιαπωνικό κόσμο, αλλά έχουν σκοπό να αναδημιουργήσουν εικαστικά κάποια από τα στοιχεία που συνιστούν αυτόν τον κόσμο, έτσι όπως αυτά είναι. Κάποιος που έχει την εμπειρία αυτού του κόσμου αντιλαμβάνεται αμέσως ότι πολλά από αυτά τα έργα δεν είναι προιόντα ενός καλλιτέχνη που τον παρατηρεί απ΄ έξω, αλλά μάλλον κάποιου που τον εκφράζει μέσα από τον ίδιο: η δημιουργός ζει μέσα σε αυτό τον κόσμο ως μέρος του. Θα μπορούσε να διατυπώσει κανείς το ίδιο πράγμα λέγοντας ότι η Ντίνα Αναστασιάδου δεν απεικονίζει τον ιαπωνικό κόσμο ως Ελληνίδα, αλλά ως Ιαπωνίδα. Γι’ αυτό και πολλά από τα έργα της θα έδιναν την εντύπωση στον απληροφόρητο σχετικά με την ταυτότητα της δημιουργού, αλλά κάτοχο της εμπειρίας που είπαμε πριν, ότι έγιναν από Ιαπωνίδα και όχι από Ελληνίδα.
Πως κατορθώνεται αυτό; Μέσα από την ταύτιση του δημιουργού με κάτι που αντιλήφθηκε ή καλύτερα που διαισθάνθηκε ότι αποτελεί κομμάτι από την καρδιά του ιαπωνικού κόσμου, κομμάτι από αυτό που τελικά είναι η Ιαπωνία. Κι αυτό το κάτι δεν είναι μια ιδέα. Μάταια θα προσπαθούσε κανείς να καταλάβει αυτά τα έργα προσπαθώντας να τα αναγάγει σε μιά έννοια αισθητική, φιλοσοφική ή θρησκευτική, όπως συχνά γίνεται στη Δύση, όταν τίθεται το ερώτημα της ουσίας της Ιαπωνίας. Όσοι έχουν ζήσει χρόνια στη χώρα ξέρουν ότι αυτή η ουσία συμπίπτει με τα συγκεκριμένα φαινόμενα, με τα συγκεκριμένα όντα και πράγματα που συνιστούν την ιαπωνική φύση, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και οι άνθρωποι που ζουν στο αρχιπέλαγος. Ακριβέστερα, θα έλεγε κανείς ότι συμπίπτει με τον συγκεκριμένο τρόπο που υπάρχουν όλα αυτά σε αυτή τη χώρα, και που για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν είναι ο ίδιος με εκείνον που τα ίδια υπάρχουν σε άλλες χώρες. Είναι κάτι άλλο η εποχή των βροχών της Ιαπωνίας και ό,τι αυτή περιέχει, π.χ. κάτι τόσο απλό όσο το θέαμα του περάσματος των ανθρώπων στους δρόμους κάτω από τις ομπρέλλες τους, με την ίδια εποχή και το ίδιο θέαμα σε κάποια άλλη ασιατική χώρα.
Αυτό τον συγκεκριμένο, ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο υπάρχουν τα πάντα σε αυτή, αναγνώρισε ως ουσία της Ιαπωνίας κάποιος παλιός της σοφός,όταν περιέγραψε την εν λόγω ουσία όχι με κάποια ιδέα, αλλά ως τα άνθη της κερασιάς που λάμπουν στον πρωινό ήλιο. Σίγουρα εννοούσε ότι λάμπουν με ένα τρόπο που δεν υπάρχει αλλού. Κι ένας άλλος, φιλόσοφος ανήγαγε αυτή την ιδιαιτερότητα στο κλίμα. Τέτοιες προτάσεις προκαλούν ίσως δυσπιστία, εκφράζουν , ωστόσο μιάν αλήθεια. Όταν κανείς αντιληφθεί ότι η Ιαπωνία συμπίπτει με τον ιδιαίτερο τρόπο, με τον οποίο υπάρχουν όλα τα συγκεκριμένα όντα σε αυτή, ιδίως όταν το ζήσει αυτό σαν ένα βίωμα που δεν μπορεί να αναχθεί σε έννοιες ή καν σε λέξεις, τότε θα ξέρει μέσα στην καρδιά του ότι και οι γραμμές των πραγμάτων και οι όγκοι τους κατ τα χρώματά τους και οι φωτοσκιάσεις τους αποτελούν εκφράσεις αυτού του ιδιαίτερου τρόπου υπαρξής τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Ντίνα Αναστασιάδου.
Είχα την χαρά να δω έργα της Ντίνας Αναστασιάδου , τα οποία έφτιαξε σε περασμένες εποχές. Απέδιδαν εικαστικά τέτοια βασικά στοιχεία του ιαπωνικού κόσμου όπως είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων της (ποτέ γενικευμένα: μια εικαστική δημιουργός που είχε την ευτυχία να της συμβεί ό,τι είπαμε προηγουμένως, ξέρει καλά τη συγκεκριμένη εμφάνιση των ανθρώπων- την ατομική φυσιογνωμία που , αντίθετα από ό,τι νομίζουν πολλοί στη Δύση, βεβαίως υπάρχει- και μάλιστα την τονίζει), όπως είναι οι στάσεις και οι κινήσεις των σωμάτων τους, ο τρόπος που πέφτουν επάνω στα σώματά τους τα ρούχα τους. Όπως είναι η Ιαπωνίδα μητέρα και ο κόσμος της , το παιδί και ο κόσμος του. Τώρα, αυτή τη φορά είναι γερανοί, είναι ο ιδιαίτερος ερωτισμός που αποπνέουν τα ιαπωνικά γυναικεία σώματα, είναι φιγούρες σε πηλό με ζωγραφιστά ιαπωνικά διακοσμητικά μοτίβα, είναι αποδώσεις των πουλιών του οριγκάμι σε πηλό (πορσελάνη).
Στα τελευταία η αφαίρεση είναι προφανής. Το σημαντικό σχετικά με αυτήν είναι ότι ήδη προυποθέτει την αντίληψη ότι το οριγκάμι είναι μια αφηρημένη τέχνη. Η επιδίωξη είναι η αναπαραγωγή της ίδιας αφαίρεσης σε άλλο υλικό. Γι΄αυτό, ενώ η αναπαραγωγή σε πηλό προσθέτει βέβαια βάρος και όγκο, απο την άλλη όμως, επειδή διατηρεί τις στοιχειώδεις επιφάνειες, γραμμές και τσακίσματα στα οποία ανάγει τα όντα αυτή η τέχνη, διατηρεί και την ιδιαίτερη αφαίρεση που τη χαρακτηρίζει. Δεν μπορώ να μην εκφράσω την ευχαρίστηση που μου προξένησε το τσάκισμα που διατρέχει κατά μήκος τα κεφάλια των πουλιών: είναι ένα απο τα στοιχεία της ίδιας αφαίρεσης, που διατηρείται. Ωστόσο, εκτός απο την αφαίρεση έχει δατηρηθεί και κάτι άλλο: αυτά τα πουλιά είναι βέβαια πήλινα και έχουν αποκτήσει τα στοιχεία που διαθέτει το αυτό το υλικό, είναι όμως ταυτόχρονα επίσης <χάρτινα>, με την ιδιαίτερη αίσθηση που έχει αυτό στο οριγκάμι. Νομίζω ότι δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα κατόρθωμα.
Η Ντίνα Αναστασιάδου χρησιμοποιεί το sumi και τις τεχνικές του, κλασσικό μέσον όλης της απωανατολικής ζωγραφικής, που στα χέρια των Ιαπώνων δημιουργών έγινε ένα απο τα κυριότερα μέσα έκφρασης της ιδιαιτερότητας των πραγμάτων του ιαπωνικού κόσμου. Έγινε ακριβώς τέτοιο και στα δικά της χέρια. Αυτό, όπως κι όσα ανέφερα παραπάνω, νομίζω ότι πρέπει κάποια στιγμή να της εξασφαλίσουν μια θέση στην ιστορία της σύγχρονης ιαπωνικής τέχνης.
Writes: Stelios PapalexandropoulosJapanologist, Professor at the University of Athens
Ntina Anastasiadou is a painter and sculptress whose works are not simply inspired by the Japanese world, but aim to artistically “recreate” the elements that form this world, as they are. A person who has experienced this world realizes at once that many of these works are not the products of an artist who observes this world from a distance, but rather of an artist who expresses this world from within: the artist lives in this world and forms a part of it. In other words, one can say that Ntina Anastasiadou depicts the Japanese world not as a Greek, but as a Japanese person. This is why a person who is unaware of the creator’s identity, but has had the experience we spoke of before, could easily get the impression that many of her works were created by a Japanese and not a Greek artist.
How is this possible? Through the creator’s identification with something that she has perceived or sensed to be part of the very heart of the Japanese world, part of that which defines Japan, and that something is not just an idea. Any attempts to understand these works by reducing them to an aesthetic, philosophical or religious concept would be in vain. Those who have lived for years in the country know that this essence coincides with certain phenomena, beings and things that form the Japanese nature, which includes the people who live on the Japanese archipelago. To be more precise, one could say that it coincides with the manner in which everything exists in that country, which for some unexplainable reason is not the same as the manner of existence of these same things in other countries. The rainy season in Japan and everything about it is just not the same, e.g. something as simple as the sight of people passing by under their umbrellas is different to the very same image and season in another Asian country.
This unique way in which everything exists in this country was recognized by an old sage as the essence of Japan, when he described this essence, not as an idea, but as the blossoms of a cherry tree that shine in the morning sun. Another person, a philosopher this time, attributed this uniqueness to the climate. Such assumptions may cause disbelief, however they express a certain truth. When a person realizes that Japan coincides with the unique manner in which all beings exist therein, and especially when he experiences it as something that cannot be reduced to concepts or words, then he will know deep in his heart that the lines, volumes, colours and shades of all things are expressions of their unique manner of existence. Such a person will paint like a Japanese artist. Ntina Anastasiadou is one such person.
I have had the pleasure of seeing works created by Ntina Anastasiadou in the past. These works are an artistic rendering of basic elements of the Japanese world, such as the characteristics of its people (never in a generalized manner: an artist who has had the fortune of experiencing what we mentioned before, is well aware of the specific appearance of the people – their individual cast of features, which, contrary to what many in the West believe, certainly exists– and emphasizes it), their postures and body movements, the way their clothes fit, the Japanese mother and her world, the child and its world. This time it is Japanese cranes, the unique eroticism of Japanese female bodies, clay figures adorned with Japanese patterns (motifs) and creations of origami birds in clay (porcelain).
In the last works the abstraction is clear. The importance of this abstraction is that there is already the presumption that origami is an abstract art. The aim is to reproduce the same abstraction using a different material. Therefore, although reproduction using clay adds weight and volume, it maintains the basic surfaces, lines and folds to which art reduces these objects, thus maintaining the unique abstraction that defines it. I cannot express the pleasure I felt when I saw the fold running across the heads of the birds: it is one of the elements of abstraction that has been maintained. However, apart from the abstraction, one more aspect has been maintained: these birds are of course made of clay and have acquired the elements of this material, but at the same time they are made of “paper”, giving the same impression that paper does in origami. I do not think it is an exaggeration to say that this is quite an achievement.
Ntina Anastasiadou uses sumi and its techniques, a common material used in the paintings of the Far East. In the hands of Japanese artists, this material has become one of the primary means of expression of the uniqueness of things in the Japanese world. This is exactly what it has become in her hands too. This and all of the above should, in my opinion, secure her place in the history of modern Japanese art.
Έκθεση ζωγραφικής της Ντίνας Αναστασιάδου
Γλύπτριας – Ζωγράφου
στην γκαλερί aoi kaze (Γαλάζιος άνεμος)
στο Κυότο της Ιαπωνίας Οκτώβριος 2008
Πορτρέτα νεαρών Ελλήνων – Ιαπώνων ανταμώνουν και ιδιοποιούνται την πολιτισμική τους ταυτότητα με την επισήμανση της τέχνης ως αναφορά για την φιλία – ειρήνη – αγάπη των δυο λαών.
Η Ντίνα Αναστασιάδου πρέσβειρα καλής θέλησης για τις δυο χώρες γεφυρώνει τις αποστάσεις και προσεγγίζει το μέλλον.
Μυστικού Μάγδα
Biography / Βιογραφία
Art Gallery / Συλλογή έργων
Reviews / Δημοσιεύματα
Photo Gallery / Φωτογραφικό αρχείο
